Het passende moment 07 mei 2023 Het passende moment Wanneer je iemand ten huwelijk vraagt, denk je er goed over na, welk moment daarvoor geschikt zou kunnen zijn. Sommigen creëren zelfs een moment voor deze zo belangrijke vraag, met een diner of een andersoortig romantisch moment. Er zijn situaties, waar niets bij elkaar past, de mensen niet, de woorden niet, de muziek niet. En waar dan alleen maar teleurstelling blijft en weleens boosheid of verdriet. Dan was je op het verkeerde feestje. In de opleiding van het Contextueel Pastoraat, enkele jaren terug heb ik die gevolgd, ging het steeds weer om het moment, dat past. Mensen zeggen op het goede moment een woord dat de ander treft en zo de relatie tussen beiden een duw geeft naar toekomst. Dat betreft niet alleen de relatie tussen geliefden, maar ook tussen familieleden, tussen buren, tussen werkenden. U kunt zich waarschijnlijk een moment herinneren in uw leven waar zo’n moment heeft plaats gehad. Waar een woord iets opende. Het meest merkwaardige in dit geval is dat je zo’n moment niet kunt scheppen. Dit zijn momenten van zegen. Van toepasselijkheid die je niet in de hand hebt. Een klein beetje kun je je voorbereiden op zo’n moment in die zin, dat je woorden bedenkt, oefent, die je dan zou willen zeggen. Soms helpt dit om in een geschikte situatie iets te kunnen zeggen. Wanneer het om betonen van spijt gaat of een excuus helpt dat weleens. In de kerkelijke gemeente gaat het ook steeds weer om passende momenten. Wanneer zou je dingen aan de orde willen stellen? En hoe dan? Wanneer is het tijd om iets te veranderen? Het is steeds weer een pijnlijk proces als je tradities achter je laat, omdat deze niet meer bij de tijdsgeest passen waarin je leeft. Loslaten waar je aan gewend bent geraakt, dat doe je niet graag. Niet iedereen kan daarin meegaan. Het zijn van die momenten in een gemeente waar mensen afhaken. Aan de andere kant blijven juist mensen vanwege de verandering erbij, of komen erbij. De mensen die wegblijven worden vaak het meest gezien. Die, die erbij blijven, vallen niet zo op. Dat kan ertoe leiden dat je voorzichtiger wordt met veranderingen, omdat je in een tijd van krimp niet nog meer mensen wilt verliezen. Toch meen ik dat wij oplettend zullen moeten blijven op de momenten waar het wel passend is, om dingen anders te doen. Of dat de liturgie betreft, of de vergaderstijl, of de manier van contact leggen en hebben. En het meest belangrijke is dat wij met elkaar uitvoerig praten over wat wij nu willen en waarom. En het zou kunnen dat het passende moment zich dan tot slot aandient. Het is dus niet afwachten, maar goed uitkijken.

terug